Signing back in again...

En dat is behoorlijk lastig hier kan ik vertellen.... Maar goed, voor 10 dollar mag ik wel 24 uur lang internetten, en dat had ik ff nodig want ik moest na de afgelopen dagen hier een beslissing nemen...

De tweede avond in Cardiff was erg leuk. Hier en daar een drankje gedaan en wat gegeten en aldaar leuke mensen tegengekomen voor een kleine sight seeing trip of gewoon wat gezelschap. De volgende dag zon twee uur met de bus naar een regenachtig Porthcawl, een leuk plaatsje aan de kust. Na aankomst moest ik nog even wachten met inchecken dus besloot ik dat ik hier dan maar de noodzakelijke fish en chips moest nuttigen. Verkeerde tentje uitgezocht want het droop beide van het vet en was niet te eten maar de zon was inmiddels opgekomen dus was het alsnog genieten.

Vervolgens ingecheckt en een wandeling langs de kust gemaakt, echt mooi, rotsen, strand en ruige golven. Dit smaakte naar meer voor de volgende dag, maar dan de andere kant op. Eenmaal terug neergeploft op een terasje en van babbels, tips en tricks voorzien van de (oudere....) locals. Gezien het plaatsje na 6 uur uitgestorven leek besloot ik wat te eten in het hotel en vroeg naar bed te gaan, niet dus.... De hotel bar bleek ook de plaatselijke favoriete pub te zijn en stroomde al gauw vol. Mensen deden erg hun best me te betrekken, de dames vroegen me bij hun aan te schuiven en de (wederom oudere mannen) stonden in de rij om me een drankje aan te bieden. Maar toch, het voelde niet lekker, ik wilde gewoon lekker met mezelf zijn en een beetje rust, dus vertrok ik met een vriendelijke glimlach naar bed.

En op dat bed heb ik uren weg liggen dreuenen op de keiharde karaoke (ja echt waar...) muziek van beneden. En toen het eindelijk stil was en ik enigszins de slaap kon vatten werd ik opgeschrikt door wat late thuiskomers die het noodzakelijk vonden schreeuwend door de gangen te gaan en op alle deuren te kloppen, midden in de nacht (wordt ik nou oud of heb ik gewoon manieren???)

Vanmorgen besloten dat nog een nacht daar niet echt ging werken en ondanks dat ik al voor 2 nachten had betaald toch verder gegaan naar Swansea, 1na grootste plaats hier in wales maar toch erg lastig om een slaapplekkie te vinden, en niet goedkoop ook.... En dus ook maar internet betaald om te bekijken waar ik heen ga. Ben nu zo'n drie uur verder en de uitkomst is bekend, ik kom namelijk lekker naar huis....

Accomodatie is moeilijk te vinden, en als je dan al iets vind stelt het je teleur of is het duur. Het weer laat behoorlijk te wensen over en het belangrijkste, ik voel me gewoon ook hier niet lekker in mn vel. Ik had gehoopt dat een verandering van omgeving een verandering van gedachten kan veroorzaken maar ik voel me hier zo mogelijk nog minder dan thuis, terwijl er elke dag wel een hoop geld doorheen gaat.

En dus heb ik een ticket geboekt. Ook vliegen zag ik tegenop dus ga ik morgen avond lekker met de boot terug naar huis om zondag ochtend weer thuis te zijn. Tis jammer, ik heb het geprobeerd en het heeft me niet gebracht wat ik verwachtte. Gek genoeg heeft het me wel iets geleerd over mijn gevoel, dat ik daar dus echt gewoon naar moet luisteren ondanks dat coach & co wat anders zeggen....

Straks thuis gaan we de strijd gewoon weer verder aan, maar dan wel met jullie in de buurt, en dat voelt een stuk beter!

Cardiff - de eerste indrukken

Gezien ik in het hotel geen wifi had, zat ik vanmorgen na een hele lange nacht (van 8 tot 9!!!) in een gezien de lage prijs redelijk hotel aan een lowfat latte in de starbucks. Niet alleen omdat de koffie gewoon onvergelijkbaar is maar ook omdat ik hoopte hier wifi aan te treffen, niet dus.... Dan maar met pen en papier zoals het een echte schrijver betaamt maar weliswaar in de hoop later alsnog een internet cafe aan te treffen.

Wat dat betreft lopen ze hier wel wat achter... Verder zijn ze erg vriendelijk en laten je verder zoals ik gehoopt had na een vriendelijk woord lekker met rust. Ook het weer is zoals ik verwacht had. Regen wisselt zich af met zon, tis niet te koud, gewoon helemaal goed dus.

Na de koffie en een engels ontbijt, moest het toch een keer proberen maar kwam niet verder dan de toast, het ei en wat van de ladingen vette bacon, heb ik een lange wandeling langs cardiff bay gemaakt. Twas leuk om te zien en fijn om te wandelen maar ik vind het fijn dat ik morgen de 'hoofdstad' verlaat om naar het veel rustigere Porthcawl te vertrekken en daar heerlijk van de ruige kust te gaan genieten.

Ik sta nu in de bieb op hoog niveau te tikken (mocht slechts een half uurtje, maar wel gratis), grappig. Voel me een stuk beter vandaag en hoewel ik jullie wel mis hou ik het vooralsnog aardig uit met mezelf :-).

Moet afronden, de tijd is op (en mn voeten kunnen ook wel wat rust gebruiken na die lange wandeling).

Veel liefs & tot snel!

Wales.... Daar zijn we dan, gistermiddag een uurtje of twee

Het lijkt maar zon klein stukje maar nu ik eindelijk ben aangekomen op de plaats van bestemming en heel stout om 2 uur smiddags (thuis is het al drie uur dus dat scheelt en hey tis altijd wel ergens ter wereld 5 o'clock :-)) aan een welverdiend biertje zit.

Vannacht helemaal niet geslapen, die voel je wel moet ik zeggen. Wakkerhoud gezelschap gehad van de meiden tot een uurtje of 12 en vervolgens maar rustig begonnen met inpakken. Lastig als je wisselvallig weer tegemoed gaat, dat past gewoon niet bij en vooral in een rugzak...

Nog even douchen en uiteindelijk toch nog haasten om om half vier richting station te vertrekken. Waar ik gelijk gecontronteerd wordt met het feit dat deze wandeling op dit tijdstip echt dood en dood eng is. Een vage en onverwachte confrontatie omdat ik toch wel vaker door nachtelijk Rotterdam heen wandel, zij het dan in iets minder nuchtere toestand, in het weekend en over het algemeen ook niet alleen. Bagage of niet, ik heb 2x zo snel gelopen langs de uitgestorven gebouwen en stille straten gevuld met een sporadische auto of maffe Rotterdammer (tuurlijk moet die je om half 4 snachts op zn gemakkie ff vragen of alles goed is)

Ook op schiphol kan het contrast niet groter zijn vergeleken met andere vakanties. Ook al wist ik toen ook niet wat er te gebeuren stond, het was altijd blijde verwachting, ik kon nooit wachten om dat vliegtuig in te stappen, nog minder om er weer uit te stappen en kan kon en ging de pret beginne. Vanmorgen kon ik mij echter amper bedwingen om de eerste de beste trein terug te nemen naar creepy centraal. Want dit is geen welverdiende werk-break die me goed gaat doen, maar eerder een opdracht van coach & co en bijna een wanhoopsdaad om die steeds meer neerwaarts draaiende spieraal te doorbreken.

In plaats van blijde verwachting voel ik angst. Om alleen te zijn, om alleen op een vreemde plek te zijn, om alleen met mijn gevoel te zijn en daadwerkelijk te voelen. Maar juist dat laatste duwt me toch dat vliegtuig in. Want hoe eng ook, dat is juist de bedoeling, na al die jaren en er niet voor weglopen maar het voelen. Iets waarvan ik denk dat ik dat hier in rustig Wales met zijn stemmingswisselingen qua weer, de ruige zee, de cliffen, de bergen, het groen en het mysterie kan vinden.

En na een drukke tocht door Londen die me 2x zoveel heeft gekost als het treinkaartje naar Cardiff zit ik in het spontaan tegenaangelopen Hard Rock cafe te schrijven totdat ik me zo kan inchecken. Wat me te wachten staat weet ik nog steeds niet, dat het anders dan anders wordt is duidelijk, maar ik ben blij dat ik het vliegtuig ben ingestapt (en nog 10 keer blijer dat ik er na 40 min weer uitmocht.